อยู่ด้วยกัน…ต้องรู้จักเกรงใจกัน

คนเราต่างจิตต่างใจ เมื่อมาอยู่ด้วยกัน ต้องขัดแย้งกันบ้างเป็นธรรมดา

ในวัยเด็ก พี่น้องเลี้ยงมาด้วยกัน ยังมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้ง แย่งของเล่นกัน ตีกัน เป็นเรื่องธรรมดา

คนทำงานด้วยกัน ต่างคนต่างคิด เรื่องไม่ลงรอยกันหรือไม่ถูกใจกัน ก็ถือเป็นเรื่องธรรมดา

แต่ อย่าแย่งผลงานกัน หรือ เอาหน้ากัน เพราะเป็นการกระทำที่ไม่ดี

พ่อสอนว่า…จูกงยู่เปียง แปลว่า สองคนต้องเกรงใจกัน หมายถึงสามีภรรยาถ้าอยากอยู่กันอย่างราบรื่น ต้องรู้จักเกรงใจกัน

พ่อกับลูกขัดแย้งกัน ลูกมักบอกว่าพ่อสอนอย่างนี้ แต่ไม่เห็นพ่อทำ

พ่อบอกลูกว่า เพราะคนเรามักเอาแต่ใจตัวเอง เอาความคิดของตัวเองเป็นใหญ่…

คนเราอยู่ด้วยกัน เป็นครอบครัว เป็นสังคม เป็นประเทศชาติ แล้วจึงเป็นโลก…

เปรียบเหมือนดอกไม้ดอกเดียวในแจกัน นั่นไม่ใช่การจัดดอกไม้…

การจัดดอกไม้ ถ้าจะให้สวยอลังการต้องจัดใส่่แจกันใหญ่ ใช้ดอกไม้หลากหลาย…

เมื่อดอกไม้มาอยู่รวมกันมากๆ ย่อมเบียดเสียด แย่งน้ำกันบ้าง แต่ไม่เป็นไร

ที่สำคัญอยู่ที่ “ดอกไม้” ต้องไม่บังหน้ากัน จึงจะสวยสมบูรณ์

เหมือนคนเราอยู่ด้วยกัน ทำงานด้วยกัน ต้องรู้จักเกรงใจกัน คิดถึงอกเขาอกเรา 

ถ้่าไม่อยากให้ใครบังหน้าเรา เราก็ต้องไม่ไปบังหน้าใคร…