ทางชีวิต…ต้องเลือกเอง

ที่ปรึกษาเป็นได้แค่ผู้ที่ชี้ทาง ส่วนคนที่เดินทางนั้นคือตัวคุณ

ทางชีวิต…บิดเบือนไป…ได้หลายแบบ
เส้นทางแคบ…หรือกว้าง…ต่างกันหนา
อาจลดเลี้ยว…เดี๋ยวสูง-ต่ำ…กรรมทำมา
ที่ปรึกษา…หาทางให้…ใช่!กระทำ

เดินไปเถิด…เกิดมา…อย่าท้อแท้
คำพ่อ-แม่…แต่เยาว์สอน….คือพรพร่ำ
ใช้ปัญญา…หาหนทาง…อย่าห่างธรรม
จงน้อมนำ…ทำสิ่งดี…นำชี้ทาง

อาจผิดพลาด…ขาดสติ…ดำริใหม่
ที่พลาดไป…ให้เป็นครู…ผู้เสริมสร้าง
อย่ายึดมั่น…”ของเธอ-ฉัน”…มันต้อง”วาง”
สิ้นสุดทาง…”ว่าง”ได้…สบายเอย.

ข้อความนี้ถูกเขียนใน ไม่มีหมวดหมู่ คั่นหน้า ลิงก์ถาวร

ใส่ความเห็น