คุณคือเถาวัลย์เหมือนฉันหรือเปล่า…

 

 

เถาเอ๋ยเถาวัลย์

อาศัยพันเกี่ยวเกาะเลาะไม้อื่น

ไม่อาจทรงตัวได้ไร้จุดยืน

ขาดที่เกาะเลาะเลี้ยวพื้นแผ่นดิน

 

เปรียบเหมือนคนอ่อนไหวไม่แกร่งกล้า

ไขว่คว้าหาที่เกาะ..น่าติฉิน

เฝ้าแต่ค้อมยอมคนอยู่จนชิน

ถูกมองหมิ่นอย่างเถาวัลย์เหมือนกันเอย

 

เถาวัลย์เป็นเช่นนั้นจริงหรือ? 

 

คนบางคนเข้มแข็ง แกร่ง และ รู้จักตนเองดี

แต่

ยังมีอีกหลายคนที่มักถามตัวเองบ่อยๆ

เพราะ

พวกเขาไม่ค่อยจะรู้จักทิศทางของตนเอง

พวกเขาก้าวเดินไปบนทางชีวิตอย่างไม่มั่นใจ

ฉันเองก็เป็นอีกคนหนึ่งนะที่เป็นคนเช่นนั้น

ฉันไม่อายหรอกที่จะบอกกับผู้คน

ก็มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ

ฉันคือเถาวัลย์ ไม่ใช่ไม่ยืนต้น

อาจไม่ได้แผ่กิ่งก้านสาขาปกป้องคุ้มครองใคร

ทั้งๆที่อยากเป็นไม้ยืนต้น อย่างเข่น ต้นมะขาม!

 

คนเราเลือกที่จะรู้จักตัวเอง

ยอมรับความเป็นไปของตัวเอง

แล้วเราก็จะสบายใจในคุณค่าของตัวเอง

ฉันเชื่อเช่นนั้น

 

ทำไมฉันจึงอยากเป็นเถาวัลย์

ก็เพราะฉันต้องการใครสักคนที่คอยดูแล

ยามที่ฉันอ่อนแอนะซิ!

 

แต่ฉันก็ไม่ได้อ่อนแอไปทุกเรื่องหรอกนะ

 

 

ฟังเรื่องเถาวัลย์ก่อนดีไหม?

บางที…อาจจะได้รู้จักตัวฉันมากขึ้นนะ!

 

ความแปลกประหลาดมหัศจรรย์ของเถาวัลย์

ที่นักเดินป่าต้องสังเกตคือ

ปกติเถาวัลย์จะพันทวนเข็มนาฬิกา

(ก็เหมือนปลา ที่ต้องว่ายทวนน้ำ)

แต่

ถ้าหมุนตามเข็มนาฬิกา

จะเรียกว่า

"เถาวัลย์หลง"

 

"เถาวัลย์หลง"

มีเรื่องเล่าแต่โบราณว่า

ถ้าคนข้ามหรือเหยียบ จะทำให้หลงป่าได้

และ

"เถาวัลย์หลง"นี้ พระธุดงค์ชอบนำไป

"ทำของขลัง" "นำไปปลุกเสก"

หรือ

ชาวบ้านจะเก็บไว้เป็นศิริมงคล

บ้างก็ว่า

"หนุ่มใดอยากให้สาวๆหลง"

ก็จะตัดเอาไป และถือว่าโชคดีที่พบเจอ

และ

แน่นอนที่สุด

เถาวัลย์ส่วนใหญ่จะมีใบอยู่บนยอด

ส่วนใหญ่ใบเล็กจะรับแสงได้

เพราะเช่นนั้น

ถ้าตัดเถาวัลย์มาใช้ ก็เท่ากับเถาตายทั้งเถา

ไม่มีตัวอย่างของเถาวัลย์หลงให้ดูต่อไป

ดังนั้น

ก่อนที่เราจะคิดอยากจะได้เครื่องรางของขลัง

ก็ต้องเห็นใจ"ชีวิตป่า"ด้วย

 

ฉันนี่แหละ!คือเถาวัลย์ที่เดินตามเข็มนาฬิกา

 

และ

ไหนๆก็พูดถึงเรื่องเถาวัลย์แล้ว

คืนนี้ฝนตก ชื่นฉ่ำทั้งคืน

ฉันคิดถึงน้ำ ก็เลยอยากพูดถึง

"เถาวัลย์น้ำ"

เถาวัลย์ชนิดนี้ หาดูยากในป่าธรรมดา

แต่"คนเดินป่า"จะมองหา

เพราะเวลาเดินป่าจะอดน้ำ

เถาวัลย์น้ำจะช่วยชีวิตเราได้

โดยตัดข้างล่างตรงใกล้โคน

กับ

ข้างบน เป็นท่อยาวสักเมตร

น้ำจะไหลออกมา เราก็ดื่มดับกระหายได้

ส่วนบนหรือส่วนยอดของเถาวัลย์ก็ตาย

ส่วนล่างก็แตกยอดงอกขึ้นไปใหม่ต่อไป

 

แม้ฉันมิใช่"ไม้ยืนต้น"เหมือนคนอื่น

แต่(จะ)ไม่ยืนเหยียบย่ำใครให้คนหัว(เราะ)

แม้นอนดินจะผินหน้ามาโชว์ตัว

อวด"ความดี" "ความชั่ว" ไม่กลัวใคร..